مقایسه اثر تریامسینولون استوناید 0/1 درصد و دیکلوفناک 1% در مبتلایان به آفت مینور دهانی

Authors

  • عباسی, فرید دانشکده دندانپزشکی شاهد
  • ولایی, ناصر تالاسمی،دانشگاه علوم پزشکی مازندران
Abstract:

سابقه و هـدف: آفت دهانی شایعترین بیماری زخمی عودکننده دهان است که دردناک بوده و تاکنون درمان قطعی برای آن گزارش نشده است لذا به منظور مقایسه تاثیر دو داروی تریامسینولون و دیکلوفناک به شکل ژل موضعی در مبتلایان به آفت دهانی عودکننده این مطالعه انجام گرفت. مواد و روش‌ها: تحقیق با طراحی کارآزمایی بالینی، بر روی 25بیمار شامل 2 گروه 12 و 13 نفره انجام شد گروه مورد ژل دیکلوفناک و گروه شاهد ژل تریامسینولون دریافت کردند افراد 2 گروه از لحاظ سن ، جنس و ابتلا به آفت مینور و اندازه اولیه ضایعه مشابه بودند هر گروه روزانه 3 بار دارو را محل زخم می‌گذاشتند میزان درد و اندازه ضایعه قبل از درمان و در روزهای 2 و 6 پس از درمان همراه با میزان بهبودی اندازه‌گیری شد و در داخل هر گروه و بین گروه‌ها با استفاده از آزمون‌های Mann- u- whitney ، Wilcoxon و Fisher exact test مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: میزان درد در گروه ژل دیکلوفناک در روز قبل از درمان و روز ششم بعد از درمان به ترتیب 25/3±07/5 و 6/2±6/1 در مقابل 9/3 ±5/6 و 8/2±5/1 در گروه ژل تریامسینولون بود که در هر دو گروه کاهش معنی‌دار یافته (01/0>P) اما بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (0/9>P). اندازه زخم در گروه ژل دیکلوفناک در روز قبل از درمان و روز ششم بعد از درمان به ترتیب5/6±2/1 و 5/4± 5/2 در مقابل 1/2±5/6 و 3/4±8/2 در گروه ژل تریامسینولون بود که در هر دو گروه به طور معنی‌داری کاهش یافته (01/0 >P) اما بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (7/0>P).نتیجه گیری: به نظر می‌رسد هر دو دارو بر میزان درد، طول دوره درمان و اندازه زخم در آفت مینور دهانی اثر مشابهی دارند با توجه به عوارض شناخته شده داروهای کورتیکو استروئید به جای استفاده از ژل تریامسینولون، ژل دیکلوفناک توصیه می‌گردد.  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه اثر تریامسینولون استوناید ۰/۱ درصد و دیکلوفناک ۱% در مبتلایان به آفت مینور دهانی

سابقه و هـدف: آفت دهانی شایعترین بیماری زخمی عودکننده دهان است که دردناک بوده و تاکنون درمان قطعی برای آن گزارش نشده است لذا به منظور مقایسه تاثیر دو داروی تریامسینولون و دیکلوفناک به شکل ژل موضعی در مبتلایان به آفت دهانی عودکننده این مطالعه انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق با طراحی کارآزمایی بالینی، بر روی 25بیمار شامل 2 گروه 12 و 13 نفره انجام شد گروه مورد ژل دیکلوفناک و گروه شاهد ژل تریامسین...

full text

فرمولاسیون ژل دهانی تریامسینولون استوناید

تریامسینولون استوناید یک داروی استروئیدی است که فرمولاسیون مخاط چسب خمیر دهانی آن، امروزه کاربرد گسترده ای در درمان ضایعات دهانی پیدا کرده است. در تهیه این فرمولاسیون از تریامسینولون استوناید، پکتین، ژلاتین ، سدیم کربوکسی متیل سلولز، پارافین مایع و پلی اتیلن استفاده گردید. برای مقایسه ، خمیر دهانی ‏‎adcortyl in orabase‎‏ ساخت کارخانه ‏‎bristol-myer squibb‎‏ الگو قرار گرفته شد. پایه های فرموله ش...

15 صفحه اول

مقایسه تاثیر تریامسینولون استوناید و دگزامتازون برمبتلایان لیکن پلان دهانی

چکیده سابقه و هدف: با توجه به شیوع نسبتا بالای لیکن پلان دهانی و عدم موفقیت قطعی درمان های شناخته شده فعلی، این تحقیق به بررسی مقایسه درمان این بیماری با تزریق داخل ضایعه ای دو داروی دگزامتازون و تریامسینولون استوناید می پردازد. روش بررسی: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی دو سویه کور روی تعداد 20 بیمار انجام شد. هر بیمار دارای 2 ضایعه دو طرفه گونه بود و در کل تحقیق روی 40 نمونه انجام گرفت. بیماران...

full text

مقایسه تأثیر لیزر کم توان مادون قرمز و تریامسینولون استوناید به شکل دهانشویه بر درمان ضایعات لیکن پلان دهانی

Background and Aims:The erosive and ulcerative forms of Oral lichen planus causes pain and irritation, affects the nutrition and biological quality of the patient. Considering the high prevalence of the disease, the complications of conventional treatments and the resistance to classical drug therapy, the aim of this study was to compare the effect of infrared low level laser and triamcinolone ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 9  issue 2

pages  68- 72

publication date 2012-06

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023